Warszawa Mokotów,
ul. Domaniewska 39b - wejście od ulicy Rodziny Hiszpańskich
Gabinet Kosmetyczny Yasumi Warszawa Mokotów Wita Michała Kowalczyka, Fizjoterapeutę i Dyplomowanego Akupunkturzystę !!!
09.07.2023
1. Akupunktura kosmetyczna
Akupunktura kosmetyczna to naturalny sposób na zatrzymanie młodości wywodzący się z tradycyjnej medycyny chińskiej. Jest stosowana w celu poprawienia jakości skóry, odmłodzenia jej i rozjaśnienia. Zabieg ten wpływa na wygląd skóry działając napinająco, uelastyczniając, zmniejszając zmarszczki. Akupunktura hamuje procesy starzenia, nadając młodszy i zdrowszy, promienny wygląd. Jest to bardzo popularna metoda, doceniana na całym świecie. Ze względu na swoją nie inwazyjność i naturalność działania, oraz skuteczność stale zyskuje coraz większe grono fanów.
PINEZKOWANIE to sposób na spowolnienie procesów starzenia w naturalny i bezpieczny sposób.
Pinezkowanie to małe igiełki o długości od 2 do 7mm, którymi nakłada się linie kresowe i zmarszczki. Igiełki nie przecinają tkanek a jedynie je rozsuwają. Dzięki temu zabieg jest w pełni bezpieczny.
Jakich efektów możemy się spodziewać?
- naturalnego liftingu
- rozluźnienia napięć mięśni mimicznych
- oczyszczenia z toksyn
- pobudzenia do produkcji kolagenu i elastyny, naturalnie możemy poprawić owal twarzy
- pobudzenia skóry do regeneracji
- dzięki lepszemu ukrwieniu możemy naturalnie powiększyć i nawilżyć usta
- dotlenienia tkanek
- spłycenia nawet głębszych zmarszczek
- napiętej, nawilżonej skóry
- promiennej, pełnej blasku twarzy
- przywrócenie właściwego przepływu energii w psycho-emocjonalnych strefach twarzy
Akupunktura kosmetyczna twarzy zalecana jest:
- dla osób preferujących naturalne metody kosmetyczne i sposoby relaksu
- dla osób, które nie chcą stosować inwazyjnych zabiegów chirurgicznych
- dla osób, które chcą poprawić mikrokrążenie i koloryt skóry
- dla osób chcących poprawić przemianę materii, elastyczność i napięcie mięśni
Przeciwwskazania do wykonania zabiegu:
- miesiączka
- ciąża
- choroby skórne
- łatwość w pękaniu naczynek włosowatych
- problemy z ciśnieniem tętniczym krwi
- zaburzenia krzepnięcia
- stan po spożyciu alkoholu
Przebieg zabiegu: Po zdezynfekowaniu miejsca zabiegowego, igły umieszczane są w kluczowych obszarach twarzy.
Rekomendowana ilość zabiegów: 10 zabiegów w odstępach od 4 do 7 dni
2. Akupunktura klasyczna
Akupunktura klasyczna opiera się na bardzo indywidualnym podejściu do pacjenta. Terapeuta przeprowadza diagnozę zgodnie z zasadami medycyny chińskiej, a następnie dobiera najlepsze dla stanu pacjenta metody i środki terapii. Diagnoza obejmuje szczegółowy wywiad, badanie pulsu, badanie z języka, badanie palpacyjne. Akupunktura klasyczna obejmuje pracę na meridianach podstawowych (12 meridianów związanych z narządami Zang Fu) i komplementarnych (kanały ścięgnisto-mięśniowe, kanały luo, kanały dywergentne, meridiany niezwykłe) z wykorzystaniem igieł, gua sha, baniek.
Terapia skrojona jest według indywidualnych potrzeb pacjenta, w tym czasie cała uwaga terapeuty skupiona jest na pacjencie. Terapeuta obserwuje reakcje pacjenta i zachodzące w nim subtelne zmiany, by móc na bieżąco modyfikować sposób postępowania. Każdy zabieg jest całością sam w sobie, dlatego każda wizyta w gabinecie może wyglądać inaczej.
Efekty uboczne
Po terapii mogą wystąpić reakcje organizmu, takie jak senność, zwiększona diureza, rozwolnienie, katar, zwiększony lub zmniejszony apetyt. Są to naturalne zjawiska związane z procesem powrotu organizmu do pierwotnej równowagi, czyli zdrowia.
JAKIE DOLEGLIWOŚCI LECZY AKUPUNKTURA?
Główne wskazania do stosowania akupunktury według Światowej Organizacji Zdrowia – WHO.
Choroby, objawy lub stany, w których poprzez kontrolowane badania kliniczne udowodniono, że akupunktura jest skuteczną metodą leczenia:
- Działania niepożądane radioterapii i / lub chemioterapii
- Alergiczny nieżyt nosa (w tym katar sienny)
- Kolka żółciowa
- Depresja (w tym nerwica depresyjna oraz depresja po udarze mózgu)
- Czerwonka
- Bolesne miesiączkowanie (dysmenorrhea)
- Ból nadbrzusza (epigastralgia), ostry (w chorobie wrzodowej, ostrym i przewlekłym zapaleniu błony śluzowej żołądka, gastrospasm)
- Ból twarzy (w tym dysfunkcje czaszkowo-żuchwowe)
- Ból głowy
- Nadciśnienie tętnicze
- Niedociśnienie
- Wywołanie porodu
- Ból kolana
- Leukopenia
- Bóle w odcinku lędźwiowym kręgosłupa
- Nieprawidłowe położenie płodu
- Poranne mdłości
- Nudności i wymioty
- Bóle w odcinku szyjnym kręgosłupa
- Ból w stomatologii (w tym ból zębów i dysfunkcje skroniowo-żuchwowe)
- Zapalenia okołostawowe barku
- Ból pooperacyjny
- Kolka nerkowa
- Reumatoidalne zapalenie stawów
- Rwa kulszowa
- Zwichnięcia
- Udar
- Łokieć tenisisty
Choroby, objawy lub stany, w których wykazano efekt terapeutyczny akupunktury, ale w których potrzebne są dalsze badania:
- Ból brzucha (przy ostrym nieżycie żołądka i jelit lub związany ze skurczami przewodu pokarmowego)
- Trądzik pospolity
- Uzależnienie od alkoholu i detoksykacja
- Porażenie Bella
- Astma oskrzelowa
- Ból nowotworowy
- Nerwica serca
- Zapalenie pęcherzyka żółciowego, przewlekłe, ostre
- Kamica żółciowa
- Stres
- Cukrzyca typu 2
- Ból ucha
- Krwawienie z nosa, proste (bez ogólnej lub miejscowej choroby)
- Niepłodność kobieca
- Tik drgawkowy
- Zapalenie cewki moczowej u kobiet
- Fibromialgia i zapalenie powięzi
- Zaburzenia gastrokinetyczne
- Dnawe zapalenie stawów
- Wirusowe zapalenie wątroby typu B
- Półpasiec (ludzki herpeswirus typu 3)
- Hiperlipidemia
- Niedoczynność jajników
- Bezsenność
- Bóle porodowe
- Zaburzenia laktacji
- Zaburzenia seksualne (pochodzenia nieorganicznego) u mężczyzn
- Atopowe zapalenie skóry
- Otyłość
- Opium, uzależnienia od heroiny i kokainy
- Zapalenie kości i stawów
- Ból w wyniku badanie endoskopowego
- Ból w zakrzepowo-zarostowym zapaleniu naczyń
- Rekonwalescencja pooperacyjna
- Zespół napięcia przedmiesiączkowego
- Zapalenie gruczołu krokowego, przewlekłe
- Świąd
- Zespoły bólowe korzeniowe i rzekomokorzeniowe
- Zespół Raynauda, pierwotny
- Nawracające zakażenia dolnego odcinka dróg moczowych
- Zespół odruchowej dystrofii współczulnej
- Zatrzymanie moczu, urazowe
- Schizofrenia
- Ból gardła (w tym zapalenie migdałków)
- Bóle kręgosłupa, ostre
- Sztywność karku
- Dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego
- Uzależnienia od tytoniu
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego, przewlekłe
- Kamica moczowa
Choroby, objawy lub stany, w których jedynie poszczególne kontrolowane badania wykazały pewne efekty terapeutyczne, ale w których warto spróbować akupunktury, ponieważ konwencjonalne leczenie i inne terapie są trudne do zastosowania:
- Zespół jelita drażliwego
- Dysfunkcja pęcherza w urazach rdzenia kręgowego
- Płucna choroba serca, przewlekła
- Niedrożność dróg oddechowych.
Przeciwwskazania:
- Infekcja,
- Nowotwory,
- Zmiany skórne i otwarte rany,
- Ciężka miażdżyca,
- Tętniak,
- Zaburzenia czucia,
- Zaawansowana osteoporoza,
- Ciąża (za zgodą lekarza prowadzącego),
- Zaburzenie krzepnięcia krwi,
- Obrzęki (występujące w obszarze zabiegowym),
- Osoby z podwyższonym ryzykiem infekcji,
- Igłofobia,
- Brak świadomej zgody na terapię.
Przebieg zabiegu: badanie palpacyjne pkt akupunkturowego + zdezynfekowanie miejsca zabiegowego + zabieg suchą igłą
Rekomendowana ilość zabiegów: Seria 10 zabiegów w przeciągu 4-6 tygodni
3. Manipulacja powięzi
Manipulacja powięzi to rodzaj terapii manualnej opracowanej przez włoskiego fizjoterapeutę Luigiego Stecco, która charakteryzuje się bardzo dużą skutecznością w zwalczaniu problemów mięśniowo-szkieletowych i trzewnych. Metoda ta jest poparta badaniami, sekcjami anatomicznymi oraz tysiącami wykonanych zabiegów prowadzonych od ponad 30 lat. Metoda Manipulacji Powięzi uwzględnia całościowe podejście do ciała. Leczenie nie tylko likwiduje przyczynę problemu, ale również pozwala ciału na odnalezienie nowej, lepszej równowagi napięciowej, prowadząc do zwiększania odporności na przyszłe bodźce patologiczne, atakujące nasze ciało z różnych stron oraz na różnych poziomach. Terapeuta na podstawie zebranego wywiadu, testów ruchomości oraz sprawdzając manualnie napięcie tkanek wybiera punkty, które następnie poddaje głębokiej manipulacji.
Metoda podkreśla całościowe podejście do ciała, traktując jego segmenty jako pojedyncze ogniwa łańcucha tkankowego, którego ciągłość zapewnia powięź. W wyniku powtarzających się przeciążeń statycznych i dynamicznych, urazów czy stanów zapalnych dochodzi do densyfikacji powięzi w konkretnych obszarach. Densyfikacja powięzi polega na zwiększaniu gęstości substancji międzykomórkowej i zmianie orientacji włókien kolagenowych z ewentualnym wzrostem ich liczby. Zdensyfikowane punkty nie spełniają właściwie swojej roli koordynacyjnej, w związku z czym powięź nie jest w stanie prawidłowo wydłużać się i dostosowywać do napięć pochodzących z włókien mięśniowych przebiegających pod nią. W efekcie tego pojawia się ból, ograniczenia ruchomości czy spadek siły mięśniowej.
Cel zabiegu
Po zdiagnozowaniu zaburzenia w jednostkach mięśniowo- powięziowych, terapeuta stosuje techniki manipulacji powięzi polegające na wprowadzeniu zewnętrznego tarcia i uzyskaniu miejscowego stanu zapalnego. Ma to na celu przywrócić odpowiednią funkcję w obrębie tkanek, a co za tym idzie zmniejszyć dolegliwości ze strony układu ruchu.
Wskazania:
- Bóle pleców i kręgosłupa
- Bóle stawów
- Bóle mięśniowe i przeciążeniowe
- Zmiany zwyrodnieniowe
- Drętwienia dłoni i stóp
- Rwa barkowa
- Rwa kulszowa
- Zawroty i bóle głowy
- Kontuzje sportowe (m.in. zapalenie achillesa, kolano skoczka, pachwina piłkarska, bóle piszczeli u biegaczy)
- Urazy i ich skutki (skręcenia, zwichnięcia, zerwania)
- Ograniczenia ruchomości
Przeciwwskazania:
- Gorączka
- Uszkodzenie skóry w miejscu leczenia
- Zakrzepowe zapalenie żył
- Poważne osłabienie układu odpornościowego
- Obrzęk limfatyczny (stopień III lub wyższy)
- Pacjent niewspółpracujący
- Świeży uraz bez badań
- Poważne zaburzenie krzepliwości krwi
Efekty po zabiegowe
Po przeprowadzonej terapii zaczyna się reakcja zapalna która osiąga szczyt po 12 godzinach i kończy się po 48-72 godzinach. Po 96 godzinach rezultat leczenia staje się najbardziej widoczny. Stan zapalny jest częścią leczenia i nie należy przyjmować leków przeciwzapalnych po przebytej terapii.
Przebieg zabiegu: Wywiad + testy ruchowe + badanie palpacyjne w poszukiwaniu zmienionego punktu powięziowego + terapia/rozcieranie punktu (3-5min) + test ruchowy + terapia/rozcieranie kolejnego punktu…. Podczas jednej sesji, terapii podlega maksymalnie 6 punktów.
Rekomendowana ilość zabiegów: od 3 do 5 zabiegów z minimum tygodniową przerwą pomiędzy
4. Masaż tkanek głębokich (powięziowy)
Masaż powięziowy zwany też masażem głębokim opiera się na warstwowej pracy tkankowej, prowadzącej do uwolnienia (rozluźnienia) utrzymujących się nieprawidłowych napięć w ciele człowieka. Metoda pozwala w sposób energooszczędny i bardzo skuteczny wpłynąć na stan napięcia mięśniowego i powięziowego przy dysfunkcjach narządu ruchu i wadach postawy. Jako narzędzia pracy stosuje się głównie palce, kostki palców, pieści, przedramię i łokieć. Masaż głęboki bardzo często rozumiany jest w sposób błędny i utożsamiany z silną oraz bolesną pracą na mięśniach. W rzeczywistości metoda nie wiąże się z wywieraniem mocnego nacisku na tkanki, nie wymaga od terapeuty dużej siły, natomiast może być delikatna i łagodna. Każdy ruch wykonywany jest bardzo powoli, z ogromną precyzją i odpowiednio dobraną siła nacisku. Masaż tkanek głębokich jest bardzo skuteczny i efektywny, a jego rezultaty zauważalne są już po krótkiej sesji.
Cel zabiegu
W pracy na tkankach głębokich podstawowym celem nie jest przyjemność, lecz zmiana struktury i ruchomości tkanek. Praca jest bardzo powolna i dokładna, co daje czas na fizjologiczną odpowiedź tkanki i jej przystosowanie do nowych warunków. Długotrwałe korzyści płynące z masażu jak: zmniejszenie bólu, zwiększenie zakresów ruchu i stopnia rozluźnienia mięśni, poprawa postawy ciała, zwiększenie gibkości i jakości ruchu sprawiają, że techniki masażu tkanek głębokich są jedną z najbardziej cenionych metod walki z nieprawidłowymi wzorcami napięć w ciele człowieka.
Charakterystyka
- Do masażu stosuje się znikomą ilość środka poślizgowego lub wcale, gdyż jego nadmierna ilość zaburza dokładną palpację tkanek.
- Tempo masażu jest bardzo wolne. Zapobiega to bólowi oraz obronnemu napięciu mięśni przy głębokich ruchach.
- Stosuje się nacisk skośny. Pozwala to na rozciąganie tkanki, a nie jej ściskanie.
- Istotna jest praca zarówno na brzuścach mięśniowych, jak i na ścięgnach.
- Każdorazowo należy określić obszar wymagający największej pracy. Wybrane techniki terapeutyczne powinny skupiać się na wcześniej ustalonym celu.
- Masaż tkanek głębokich stosuje się w połączeniu z innymi technikami rozluźniającymi mięśnie.
- Do masażu używa się palców, kostek, pięści, łokcia i przedramienia
- Następnego dnia po zabiegu pacjent może odczuwać pogorszenie stanu zdrowia, kolejne dni przynoszą zdecydowaną poprawę.
Wskazania
Zastosowanie masażu tkanek głębokich jest bardzo rozległe. Szczególnie polecany w przypadku powszechnych dolegliwości i urazów takich jak:
- przewlekły ból mięśniowy
- zmniejszona ruchomość stawów
- przykurcz ścięgien i mięśni
- zapalenie rozcięgna podeszwowego
- rwa kulszowa
- łokieć tenisisty, golfisty
- zespół bólowy kręgosłupa
- rwa barkowa
- napięciowe bóle głowy
- wady postawy
Przeciwwskazania
- Ostre stany zapalne stawów i ścięgien
- Stany chorobowe przebiegające z wysoką temperaturą ciała
- Przerwanie ciągłości skóry
- Krwotoki lub możliwość ich wystąpienia
- Zmiany dermatologiczne
- Świeże zakrzepy
- Tętniaki
- Nowotwory
Jak przygotować się do masażu
- Najpóźniej godzinę przed zabiegiem należy zjeść lekki posiłek. Przepełniony żołądek będzie wiązać się z dyskomfortem szczególnie podczas pracy z powłokami brzusznymi lub w leżeniu na brzuchu. Uczucie głodu również może być uciążliwe.
- W dzień zabiegu nie jest wskazane spożywanie alkoholu.
- W celach higienicznych, jak i w celu usunięcia środków nawilżających jak balsamy lub oliwki, przed masażem zaleca się wziąć ciepłą kąpiel lub prysznic.
- Ubiór jest dowolny, jednak w celach większej wygody polecany jest luźny, niekrępujący ruchów strój.
- Podczas pracy w rejonie górnych pleców należy zadbać o dokładne spięcie włosów.
- W zależności od opracowywanego obszaru ciała zaleca się zdjęcie biżuterii (łańcuszki, zegarki, pierścionki)
- Warto przyjść kilka minut przed planowanym zabiegiem. Spóźnienie może skutkować skróceniem sesji.
Przebieg zabiegu: Zlokalizowanie najbardziej napiętych pasm powięziowych + masaż polegający na bardzo powolnym przesuwaniu się otwartych dłoni, opuszków palców, pięści, łokci, przedramion oraz wszystkich kostek palców po ciele pacjenta.
Rekomendowana ilość zabiegów: 5- 10 zabiegów minimum 1 w tygodniu
5. Pinoterapia
Pinoterapia należy to terapii odruchowych i jest jednym z elementów medycyny manualnej w koncepcji pięciu układów regulacyjnych (FRSc), stworzonej przez dr Radosława Składowskiego.
Według założeń medycyny manualnej nasz organizm ma zdolność do samoistnego dążenia do homeostazy – czyli równowagi. Odbywa się to dzięki sprawnemu przesyłaniu informacji, który zachodzi poprzez odruchy somatyczne, wegetatywne oraz procesy biochemiczne i biofizyczne. Zdarza się, że z różnych przyczyn (np. przewlekłego stresu, przeciążeń lub urazów) dochodzi do zaburzeń w obrębie tych procesów, a co za tym idzie, do problemów z osiągnięciem przez organizm homeostazy.
Na czym polega pinoterapia?
Pinoterapia opiera się na stymulacjach odpowiednich obszarów na skórze człowieka za pomocą narzędzi, które powodują pobudzenie wybranych ośrodków nerwowych. Dzięki temu układ mięśniowy czy więzadłowy odbiera odpowiednie informacje z mózgu, a to prowadzi do odruchowego rozluźnienia zgromadzonych napięć i zmniejszenia bólu.
Wskazania
Metoda ta znakomicie sprawdzi się przy leczeniu wszelkich schorzeń neurologicznych i ortopedycznych, takich jak bóle mięśniowo-powięziowe, bóle głowy, kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego oraz stany pooperacyjne i pourazowe i ograniczenia ruchu w stawach. Pinoterapia jest świetna w usprawnianiu blizn, również po cesarskim cięciu, w polineuropatii, przy stwardnieniu rozsianym (SM), udarach niedokrwiennych, parkinsonizmie wszelkich bólach o podłożu neurologicznym. Część technik może wywierać pośredni pozytywne wpływ na trawienie i gospodarkę hormonalną.
Przeciwskazania
Osoby borykające się z aktywnymi problemami skórnymi uniemożliwiającymi miejscową pracę narzędziową, mechanicznymi uszkodzeniami skóry grożącymi zakażeniem, a także niestabilnymi złamaniami unieruchomionymi tylko opatrunkiem gipsowym, nie powinny korzystać z pinoterapii.
Przebieg zabiegu: Zlokalizowanie bolesnego punktu lub obszaru przy pomocy narzędzia (pina – gwoździa, kata – noża) + kilkunastu sekundowy ucisk lub ruchy opukujące w zależności od wybranej techniki.
Rekomendowana ilość zabiegów: 5-10 zabiegów zabiegów maksymalnie 2-3 razy w tygodniu.
Zaprasza Zespół Yasumi Mokotów :)
KLIKNIJ TUTAJ I ZAREZERWUJ SWOJĄ WIZYTĘ ON-LINE!
☎️ +48 698 010 443